در آغاز، روز جهانی زبان مادری را به ملت کرد، اقوام و ملیت های ایرانی و
دیگر ملت های در اقلیت دنیا تبریک گفته و ضمن تقدیر از اقدام شایسته مجامع
جهانی ذیربط برای این نام گذاری و تاکید بر حق اقوام و ملت های در اقلیت
بر حفظ و پاسداشت زبان مادری شان؛ مراتب نگرانی عمیق خود را از برنامه های
پاکسازی زبانی و سیاست آسیمیلاسیون فرهنگی- هویتی اقوام و ملیت های در
اقلیت ایران، ابراز و اعلام می نمایم.
متاسفانه در ایران چند ملیتی زبان مادری بیش از نیمی از ساکنان کشور از
جمله زبان ملیت های کرد، ترک، عرب، بلوچ، ترکمن و اقوامی چون مازنی و گیلکی
قربانی آپارتاید زبانی و پروژه ضدحقوق بشری «تک ملت سازی مبتنی بر زبان
واحد» گردیده است.هدف راهبردی این پروژه از چندین دهه پیش آغاز شده و هم
اکنون نیز در جریان است، درگیر ساختن اقوام و ملیت های ایرانی با سیاست
فارسیز کردن، استحاله تدریجی و سرانجام آسیمیلاسیون تام و تمام است. این
پروژه که مورد تایید و حمایت همه جانبه دولت و حاکمیت فعلی نیز هست، موجب
شده تا تمامی امکانات و ابزارهای قانونی، دولتی، آموزشی، تبلیغی و رسانه ای
در خدمت زبان فارسی و سیاست پارسی سیزاسیون قرار گیرد. این در حالی است که
زبان مادری ده ها میلیون کرد، ترک، بلوچ، عرب، ترکمن و … نه تنها از هر
گونه حمایتی محروم و ممنوع از تعلیم و آموزش گردیده اند بلکه در ازای
برنامه هایی با هدف تخریب ریشه و اساس زبان اقوام و ملیت ها، دولت هم اکنون
از طریق ده ها مرکز رادیویی و تلویزیونی محلی و دولتی در قالب پخش برنامه
به زبان های محلی در حال وارد ساختن ضربات کاری و ویرانگری بر پیکره و
بنیان و اصالت این زبان ها است.
اما باید خاطرنشان نمود که زبان مادری هر قوم و ملتی دستاوردی بنیادی و
بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ آن قوم و ملت است که به رفتارهای فردی،
اجتماعی، قومی و ملی اینگونه جوامع شکل و فرم می بخشد و بسان ابزاری بی
بدیل در انتقال میراث بشری عمل می کند. زبان مادری هر قوم و ملتی فارغ از
چارچوب های سیاسی حاکم و صرفنظر از در اقلیت و یا در اکثریت بودن، نماد
موجودیت و نشان فرهنگ، تاریخ، همبستگی، پیوستگی و هویت آن قوم و ملت است.
از این رو حق بهره گیری اقوام و ملت ها از زبان مادری و حق حفظ و پاسداشت
آن به مثابه یک دستاورد و یک ابزار و هم نماد و نشان ملی- قومی از حقوق
بنیادین و انتقال ناپذیر بشر و جوامع انسانی است و همانگونه که اسناد بین
المللی حقوق بشر بر محترم شمردن این حقوق تاکید دارند، باید حق برخورداری
از آموزش و زبان مادری برای همه اقوام و ملیت های ایرانی به صورت ریشه ای و
بنیادی تضمین و تامین گردد، باید به تبعیض و آپارتاید زبانی و نقض حقوق
فرهنگی پایان داده شود و ممنوعیت ها الغا و موانع موجود برچیده شود تا ملیت
های کرد، ترک، بلوچ، عرب، ترکمن و هرقوم ایرانی بتوانند زبان خود را به
فرزندانشان بیاموزند و با زبان مادری خویش آزادانه تعلیم و آموزش ببینند و
از این طریق زبان و فرهنگ و هویت قومی- ملی خود را حفظ و تقویت نمایند.
تهران- زندان اوین
محمدصدیق کبودوند
فوریه 2014- اسفند 1392
http://hro-kurd.net/article.aspx?fld=fa/Data&id=351 [1]
لطفا در صورت امکان منتشر نمایید
http://www.hro-kurd.net [2]
مرکزاطلاع رسانی انسانیت
وابسته به سازمان دفاع از حقوق بشرکردستان
آخرین دیدگاه‌ها