سیلاب بی کفایتی و بی توجهی، سیستان وبلوچستان محروم را بلعید.
همراه با خروش سیلابهای طبیعی ومصنوعی مدال و مقامی دیگر به کلکسیون محرومیت های سرزمین تفتیده سیستان و بلوچستان ایران افزوده شد، منطقه و مردمانی که از دیرباز تاکنون از حق ذاتی و شهروندی قانونی خود یعنی حق حیات، حق پوشاک، آموزش، پرورش، مسکن و حق رفاه اجتماعی و … محروم و در دستیابی به امکانات و نیازهای یک زندگی معمولی نیز در تنگناهای اقتصادی به سر می بردند، اینبار نیز قربانی یک سیل ساده شدند، همه داشته ها و نداشتنه هایشان به یغما رفت و کوهی از چه کنم ها برجای ماند.
بگفته مسئولین تعداد ۵۰ روستا با ساکنانش زنده زنده زیرچندین متر آب ناپدید شدند، بیش از ۲۰ هزار واحد مسکونی تخریب شد، ۸ هزار رأس دام اهالی تلف شدند،۲۰ هزار هکتار زراعت کشاورزان را آب
برد رفت و چه بسیار بودند زنان وبچه های بی گناهی که درده ها آبادی به سبب قطع راههای ارتباطی، نبود یا کمبود شدید امکانات امدادی لحظات هولناک مرگ تدریجی را تجربه کردند .
جناب استاندار فرمودند سرریز شدن آب های انباشته شده دو سد “زیر دان ” و “پیشین ” نیز برشدت این سیل افزوده است اما ایشان نفرمودند که با پیش بینی های لازم و بموقع (همچون سایر
کشورهای جهان) در چنین مواردی میتوانستیم با استفاده از اطلاعات قابل ثبت نسبت به راههای مهار سیل آگاه شده و از میزان وشدت بارش ها ودمای مناطق آن را کنترل کنیم،
ولی جناب استاندار نگفتند که میتوانستیم با مدیریت رودخانه ها، سدها، مقاوم سازی در بناها و توجه به تمامی زیر ساخت های لازم، خسارت های وارده را تا حدی کاهش دهیم که سیل بلا نباشد،
زیرا به زعم استاندار و سایر مسئولین غیر مسئول در جمهوری اسلامی ایران هنوز هستند هموطنان مظلومی چون اهالی سرزمین استان سیستان وبلوچستان که به جهت نداشتنه هایشان، ویاعدم بهره مندی از مدیریت مسئولیت پذیر، همچنان باید از آماج ویرانگر اینگونه بلاها در امان نبوده، جان ومال خود را براحتی از دست بدهند.
ما بر این باوریم که عدم اجرای قوانین و معاهدات بین المللی بویژه منشور جهانی حقوق بشر از جانب دولت جمهوری اسلامی ایران، استقلال، آزادی و رفاه اجتماعی را از مردم ایران سلب نموده است و لذا با استناد به اعلامیه یاد شده است که دولت جمهوری اسلامی ایران را به نقض حقوق انسان و انسانیت محکوم می کنیم .
باشد که یاد آوری وظایف فراموش دولتمران نسبت به حقوق این مردمان با استناد به اسناد بین المللی سفیر فریادی باشد از فریاد و ناله های در گلو ماندۀ دهها انسان که با زندگی مدفون شده شان در زیر آبها وگل ولای های هولناک سیل هیچ پژواکی نداشت:
از سند ۱۷ گانه ۲۰۲۰ یونسکو: هدف اول: پایان دادن به فقر در تمامی اشکال آن در همه جا، هدف ششم: تضمین در دسترس بودن و مدیریت پایدار آب و فاضلاب برای همه،
هدف یازدهم: تبدیل شهرها و سکونت گاه های انسانی به مکان های همه شمول، مقاوم و پایدار و هدف سیزدهم: اقدام فوری برای مبارزه با تغییرات آب و هوا و اثرات آن
از مواد مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده ۶: ارزش انسانی در همه جا، ماده ۲۸: حق دنیای زیبا و آزاد برای همه، ماده ۲۱: حق دموکراسی، ماده ۲۲: حق امنیت اجتماعی و ماده ۲۵: حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه
اصل ۴۸ قانون اساسی :هرمنطقه فراخور نیازها واستعدادهای رشد خود، باید سرمایه وامکانات لازم در دسترس داشته باشد.
۱۲۳۰
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق اقوام و ملل ایرانی
آخرین دیدگاه‌ها