رقص مرگ و آتش است که پیوسته تکرار می شود
ایران: کشوری که در هزاره اول میلادی از پیشرفته ترین روش های آبیاری و کشاورزی و محیط زیست برخوردار بود، اکنون به تماشای نابودی محیط زیست خود نشسته است، خشک کردن رودخانه ها، از بین بردن جنگل ها، تراشیدن کوهها، خراب کردن مزارع، خاموشی تالاب ها، ویرانی های ناشی از سیلاب های تکراری، ریزگردها و …از جمله تصاویری است که با شنیدن واژۀ محیط زیست، بر ذهن تک تک ما نقش می بندد.
آتشسوزی های سریالی جنگلها، پارکها و مزارع تنها بخش کوچکی از کارنامه دولتمردان و تعرض پاسداران به طبیعت ایران است و چرائی بروز۴۰ آتشسوزی بزرگ در روزهای ابتدایی خرداد، پرسش هائی را برای همگان به وجود می آورد که چه ماجرایی پشت این فاجعه زیست محیطی است؟ آیا عمدی است؟
چه کسانی مسئولیت حفاظت و پیشگیری از اینگونه فجایع را برعهده دارند؟
براستی: ایران را چه می شود که در سالهای اخیر، نه آفتابش نعمت است و نه بارانش رحمت؟
اینبار نیز همانند هر بار، انگشت اتهام به سوی سپاه پاسداران نشانه می رود، پاسدارانی که بنا بر نام و تعهدی که دارند باید پاسدار ایران و ایرانی باشند اما همیشه برای سرکوبشان آماده اند، پاسدارانی که بر یک چشم برهم زدن بالگردهایشان برمی خیزد در میان کوهها و دشتها و در دل برف های انبوه می چرخد تا … را هدف گیری کنند، اکنون صعب العبور بودن منطقه را بهانه کرده اند تا بخش عظیمی از محیط زیست تخریب شود، «کبیرکوه» بسوزد، «دره گلی» دیگرنباشد، همه بلوط ها جزغاله شوند و ملتی درمانده چه باید کرد هایشان، زیرا که «منطقه صعب العبور است!» وخبری از نیروها و نهادهای دولتی نیست اما اهالی منطقه، فعالین محیط زیست همراه با تعدادی از نیروهای منابع طبیعی بدون هیچ امکاناتی به دل آتش می زنند می سوزند، زخمی می شوند و جان می بازند برای نجات درختان و حیواناتی که در میان آتش گرفتار آمده اند.
فرقی نمیکند، از ایلام و لرستان گرفته تا یاسوج و خوزستان و همدان؛ هنوزهم هوار درختان بلوطستان «هردریژ» ایلام از دود و آتش به آسمان می رسد، آتش با آمد و رفت تکراری خود با مردم خو گرفته است و اهالی هم به بودنش عادت کردهاند؛ اما بلوط ها نمیخواهند تسلیم شوند. درحالیکه۱۵۰۰ هکتار از جنگل ها و مراتع در بیش از۲۵ نقطه ایران از جمله تهران، کرج، نسیم شهر، جاجرود، قم، بوشهر، قزوین، مشهد، بروجرد، تعدادی از باغچه های خانوادگی فرحزاد و نقاطی در پارک سرخه حصار بخاطر فقدان تجهیزات اطفای حریق، طعمه آتش شده اند آقای رئیس سازمان حفاظت محیط زیست با خیالی آسوده می گوید: آتش سوزی جنگل ها عادی است و طبیعت خودش آتش جنگل ها را کنترل می کند و این یعنی نداشتن کوچکترین دغدغۀ ذهنی نسبت به این فاجعه بزرگ زیست محیطی. چون تخریب منابع غیرقابل جبران کشور جنایتی است علیه بشریت، طبق معاهدات بین المللی که بر حفاظت ازاین منابع تدوین شده است ، ما بار دیگر تأکید می کنیم:
محیط زیست ایمن، پاکیزه، سالم و پایدار بمنظور برقراری حق زندگی، غذا، بهداشت آب و مسکن ضرورت حیاتی و غیر قابل انکار دارد و بنابر این نیاز حیاتی جامعه، دولت جمهوری اسلامی ایران را موظف به امضا و اجرای کامل اهداف هفده گانه سند ۲۰۳۰ یونسکو می نماید تا شهروندان، محیط زیست و حیات وحش ایران بتوانند از امکانات یاد شده در اهداف آن بویژه اهداف یازده تا پانزدهم بهره مند گردند.
هدف۱۱- : شهرها و اقامتگاههای بشری را عمومی، امن، مقاوم و پایا سازیم.
هدف۱۲-: تضمین مصرف پایا و الگوهای مصرف.
هدف۱۳-: اقدامات فوری برای مبارزه با تغییر آب و هوا و عوارض ناشی از آن.
هذف۱۴-: حفظ و استفاده پایا از اقیانوسها، دریاها و منابع دریایی برای توسعه پایا.
هدف ۱۵-:حفظ، بازیابی و بهبود استفاده پایا از اکوسیستمهای خاکی، مدیریت پایا جنگلها، مبارزه با بیابانزایی، متوقف کردن یا معکوس کردن روند تخریب زمین و متوقف کردن روند از دست رفتن تنوع زیستی.
۱۲۹۹
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی اسکاندیناوی
آخرین دیدگاهها