۱۰ اکتبر، روز جهانی مبارزه با صدور حکم اعدام
روزی که هرسال یادواره هزاران زندانی اعدام شده در زندانهای ایران است وآنانی که در انتظار اجرای حکم اعدامشان هستند، مجازاتی ننگ آور و بی بازگشت که دیر زمانی است غیر سازنده بودنش به اثبات رسیده، قتل عمدی که توسط دولتها اجرا می شود تا با ایجاد هراس از مرگ، به سیطره خود بر اقشار مختلف جامعه ادامه دهند، با چنین آگاهی بود که سازمان عفو بین‌الملل و سازمان همبستگی جهانی علیه مجازات اعدام در سال ۲۰۰۲ دهم اکتبر برابر با ۱۸ مهر ماه را روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام نام نهادند.
گفتنی است کشور ایران در گروه نخستین امضا کنندگان منشور حقوق بشربوده است اما اینک دولت جمهوری اسلامی ایران از معدود کشورهایی است که نه تنها مجازات اعدام را همچنان به مرحله اجرا می گذارد بلکه به سبب عملکرد مسئولان در تمامی زمینه های حقوق بشری همچون اعدام، شکنجه، سرکوب اندیشه، فقدان حق آزادی بیان وعقیده، حق انتخابات آزاد و مبتنی بر آرای مردم، حق اعتراض و یا برگزاری تجمعات اعتراضی و سایرحقوق شهروندی، هرسال در صدر کشورهای ناقض حقوق بشر به جهانیان معرفی می شود.
آمار و انجام اعدام های بی رویه توسط عدالتخانه دولت جمهوری اسلامی ایران سند محکمی است از عدم پای بندی مسئولین به قوانین بین المللی زیرا که استفاده ابزاری از حکم اعدام به بهانه های مختلف چون قصاص (بهنگام احساس خطر مسئولان) توسط سرسپردگان آنها بارها تجربه شده است و تنها دلیل آن ایجاد ترس، وحشت، خفقان و سرکوب اعتراضات اجتماعی مردم است.
که اگر اعدام نباشد، هیچ مانعی سد راه خشم عمومی و اجتماعات عظیم مردمی نخواهد شد،
که اگراعدام نباشد هرگز نخواهند توانست حقوق و آزادی‌های شهروندان را سلب نموده، سرکوب و محدودیت را تا خصوصی ترین زوایای زندگی مردم گسترش دهند؟
شاهرگ حیاتی دولت جمهوری اسلامی ایران با اعدام مبارزان پیوند خورده است و به فراتر از ۴۰ سالگی خود رسیده ، پیوندی ناگسستنی که از تیرباران سپهبد مهدی رحیمی، آخرین رئیس شهربانی قبل از انقلاب در نیمه شب۲۶ بهمن ۱۳۵۷بر بام مدرسه رفاه تهران آغاز و تا اعدام امروز و فردا و بی شمار نوید های افکاری ادامه یافته است. نوید هایی که به جرم اعتراض به همه نباید هائی که باید شده است بر سر دار می روند، زندانیانی که جرمشان: تفاوت عقیده آنها با قرائت رسمی و غمبار دولت جمهوری اسلامی ایران است.
در حالیکه دولت روحانی با وعده تأمین حقوق اقوام و پیروان ادیان مختلف ایران بر سر کار آمد، اما به مانند همه سالهای گذشته، همچنان تشدید نگاه امنیتی دولت و سیر صعودی تعداد اعدامها بویژه در مورد پیروان سایر ادیان رو به افزایش است.
صدور حکم اعدام برای۷ زندانی اهل سنت پس از ده سال بلاتکلیفی و بازداشت غیر قانونی با اتهامات کلیشه ای و تکراری نمونه بارز نقض حقوق هموطنان است و ناقض اصول ۳۷ و ۱۳۷ قانون اساسی که می بایست در تمامی محاکمات مورد توجه قرار گیرد اما برای هیچ یک از این افراد رعایت نشده است،
از سوی دیگر۹ زندانی سنی مذهب به نام‌های حمید راست بالا، فرهاد شاکری، کبیر سعادت جهانی، محمدعلی آرایش، عیسی عیدمحمدی، حکیم عظیم گرگیج، تاج محمد خرمالی، عبدالرحمن گرگیج و حسین وارسته سلیمانی، حدود یک سال قبل با اتهام بغی توسط دادگاه انقلاب مشهد به اعدام محکوم و با کابوس اجرای حکم زندگی می کنند.
یادآوری: با در نظرگرفتن شکنجه های روحی، روانی و جسمی که در روند مجازات اعدام، ازابتدای اعتراف گیری،انتظار، صدورحکم، عدم امنیت آنها در دوران بازداشت و زندان تا مرحله اجرا ادامه دارد و مغایر با حقوق انسانی، هدف ۱۶از سند۲۰۳۰ یونسکو: حق بهره مندی همگان از زندگی سالم و ترویج جوامع صلح طلب و منع خشونت می باشد، دولت جمهوری اسلامی ایران محکوم است و ما با استناد به ماده ۳:حق حیات و امنیت زندگی، ماده ۵ : عدم شکنجه، ماده ۱۰:حق محاکمه قانونی برای همه و ماده ۱۹:حق آزادی بیان اندیشه، از اعلامیه جهانی حقوق بشر،
برای داشتن ایرانی آزاد و عاری از هرگونه حکم ظالمانه، آزاد اندیشان را به همراهی و همکاری دعوت می کنیم.
۱۳۴۷
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان
آخرین دیدگاه‌ها