کودک عشایری و عدم حق تحصیل، بهداشت و امنیت زندگی
محمدرضا سیفی مدیرکل دفتر توسعه عدالت آموزشی و آموزش عشایر وزارت آموزش و پرورش کشور میگوید:
مدارس عشایری در انتظار اختصاص ردیف بودجه هستند.
عشایر مردمانی که تمام مواد لازم برای زندگی‌یشان رابا همت و دستان توانای خود تولید میکنند. مشکلات و سختیهای زندگی عشایری مانند کوچیدن در ییلاق و قشلاق، کمبود امکانات و مکان‌های بهداشتی، مانند آب آشامیدنی سالم برای انسان و دام و فقدان مدارس سیار، کلاس های درس، وهمچنین افزایش روزانه قیمت ها برای تهیه مواد لازم و ضروری مشکلاتی که این مردم ساده و وابسته به دام و طبیعت را می‌آزارد و بودجه های وزارت خانه‌ها در امر بهداشت و آموزش و پرورش و سایر موارد در کجا پنهان میشود، که کودکان عشایر از کلاس‌های درسی محروم میمانند و یا در حسرت آب گرمی برای شستن دستان زمخت و ترک خورده‌شان در بادهای سرد قشلاق‌ها مجبور به تحمل این نوع زندگی خو میکنند.
به غیر از استان کردستان، در ۲۹ استان کشور مردمان عشایر پراکنده اند، وجمعیت عشایر نسبت به گذشته کاهش داشته است و آمار درستی از بیلان جمعیتی این مردم اصیل کشور ایران وجود ندارد و گاه از کاهش و یا افزایش این جمعیت سخن گفته میشود.
کودکان عشایر؛ کودکانی که شادی را با دام و گله خویش تقسیم میکنند.
آقای سیفی آماری از سه هزار و ۶۲۶ دانش آموز بازمانده از تحصیل در میان دانش آموزان عشایر را گزارش میکند. این خبر توسط خبرگزاری ایلنا منتشر میشود که بیشترین تعداد دانش آموزان بازمانده از تحصیل مربوط به استان آذربایجان غربی با ۱۰۶۱ دانش آموز، استان لرستان با ۵۶۶ دانش آموز، کرمان با ۲۵۶ دانش آموز بوده اند. همچنین بیش از ۷۵ هزار و ۷۴۳ نفر از دانش آموزان عشایری به دلیل نبود زیرساخت‌های لازم، از اتصال به شبکه شاد، جهت استفاده از آموزش مجازی محروم باقی مانده اند.
استان آذربایجان غربی ۳۲ هزار دانش‌آموز عشایری دارد که به گفته مسئولان آموزش و پرورش عشایری آذربایجان غربی تعداد زیادی از دانش آموزان دختر عشایری این استان به دلیل‌عدم تهیه و خرید کتاب درسی در مدرسه ثبت نام نکردند. آیا نمایندگان مردم عشایر از بودجه اختصاص یافته به این مناطق محروم با مردم صحبت میکنند؟
یا این بخش از آگاهی رسانی هم مانند افشا گری در مورد رسیدگی به منابع مالی واموال خصوصی اعضای دولت و مسئولان در جمهوری اسلامی ایران موضوع خاصی است که نباید به آن پرداخته و شامل مجازات خاص میشود.
با آگاهی به اینکه در اصل ۳ بند ۳ : آموزش تا مرحله راهنمائی اجباری و در اصل سی ام قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران موظف است که آموزش رایگان را برای همه ملت ایران فراهم کند.
و با توجه به کنوانسیون حقوق کودک در ماده ۲۸ “حق آموزش و پرورش” را لازم الاجرا میداند وبا استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر ماده ۲۶ حق تحصیل رایگان برای همه و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سازمان ملل متحد مصوبه ۱۶ دسامبر ۱۹۹۶ و کنوانسیون عدم تبعیض در آموزش و پرورش، آیا وقت آن نرسیده است که با ثروت عظیم و طبیعی موجود در خاک ایران؛ که میتواند و خواهد توانست کودکان و دانش آموزان عشایری را به سطحی از دانش و آگاهی برساند که به توانایی سوال و پرسش دست پیدا کنند که مسؤلین چه میکنند!؟ یا وقت آن نرسیده، چرا که فساد، بی‌تدبیری و بی‌مسئولیتی همچنان در قوت خود باقی مانده است!؟
۱۴۴۹
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق کودک و نوجوان
آخرین دیدگاه‌ها