<http://rsf-persan.org/article17451.html?var_mode=calcul>
همزمان با توافق “تاریخی” در باره مساله هسته‌ای میان ایران و جامعه جهانی، گزارش‌گران بدون مرز از رئیس جمهور حسن روحانی می‌خواهد که به وعده دیگر خود عمل کند و همه‌ی روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی را که برخی از آن‌ها به شدت بیمار هستند، آزاد کند.
در تاریح ١٤ فروردین جامعه جهانی از توافق ” تاریخی” میان ایران و کشورهای ١+٥ در باره مساله هسته‌ای استقبال کرد. حسن روحانی رئیس جمهور نیز اعلام کرد ” می‌خواهیم با دنیا مذاکره کنیم این پله اول برای رسیدن به بام تعامل سازنده با جهان است (…)رابطه بهتر می‌خواهیم و اگر با کشورهایی دارای تنش یا احیانا خصومت هستیم، پایان تنش و پایان خصومت را می‌خواهیم، بی‌تردید همکاری و تعامل به نفع همه خواهد بود.”
اگر توافق در عرصه فعالیت هسته‌ای و پایان دادن به تحریم‌ها یکی از اصلی‌ترین وعده‌های حسن روحانی بود، آزادی زندانیان عقیدتی و از این میان روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی دیگر وعده مهم وی بود که بارها در کارزار انتخاباتی تکرار شد. وعده‌ای که تا امروز تحقق نیافته است. ما خواهان آزادی فوری بدون قید و شرط همه‌ی روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی هستیم. این “تعامل سازنده با جهان” که بر آن تاکید شده است، بیش و پیش از هر امری، همکاری بدون قید و شرط با سازمان ملل و محترم شمردن تعهدات بین‌المللی ایران، به ویژه اجرای تام و تمام میثاق جهانی حقوق سیاسی و مدنی است، که ایران آن را امضا کرده است. اهمیت دارد که جامعه جهانی برای آزادی زندانیان عقیدتی در ایران تلاش کند.
جمهوری اسلامی ایران با ٤٦ روزنامه‌نگار و وب نگار زندانی یکی از پنج زندان بزرگ جهان برای فعالان رسانه‌ای است. این زندانیان خودسرانه بازداشت و در دادگاه‌هایی ناعادلانه به حبس‌های سنگین محکوم و در شرایطی غیر انسانی نگاهداری می‌شوند. بسیاری از آن‌ها بیمار و در خطر جدی قرار دارند. گزارش‌گران بدون مرز به ویژه نگران وضعیت سلامت وب‌نگار زندانی آتنا فرقدانی، روزنامه‌نگار زندانی، سعید رضوی فقیه، محکوم به یک سال زندان، که باید در اواسط اسفند آزاد می‌شد. روزنامه‌نگار زندانی سراج میردامادی، محکوم به سه سال زندان که از سال پیش در زندان بسر می برد، روزنامه‌نگار زندانی مسعود باستانی محکوم به شش سال زندان، و وب‌نگار زندانی حسین رونقی ملکی که به هفده سال زندان محکوم شده است. در اصل این دو آخرین، در صورت اجرای
ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی (تصویب شده در سال ۱۳۹۲) ماه‌ها پیش می‌توانستند از زندان آزاد شوند. در این قانون مقرر شده است که در صورت تعدد جرائم از انواع مختلف در مورد همه آن‌ها حداکثر مجازات صادر می‌شود، ولی تنها مجازات اشد اجرا می‌شود و بقیه مجازات‌ها اجرا نمی‌شود.
حسن قاضی زاده هاشمی، وزیر بهداشت، جمهوری اسلامی، در تاریخ ١٠ اسفند ١٣٩٣ پس از بازدید از زندان رجایی شهر به رسانه‌ها اعلام کرد: « از لحاظ بهداشتی این زندان گنجایش این تعداد زندانی را ندارد و در واقع دو برابر بیش از ظرفیت زندان‌ها زندانی داریم.(…) زندانیان برای نیازهای ضروری خود با مشکلات زیادی مواجه هستند، من اولین بار است که به زندان می‌آیم و از نزدیک وضعیت زندانیان را مشاهده می‌کنم. واقعاً وضعیت بدی است. افراد باید سعی کنند مرتکب جرم نشوند و پایشان به زندان باز نشود. زیرا باعث بروز بیماری و مشکلات فراوان دیگر می‌شود.» وزیر بهداشت در باره یکی از بزرگترین و دشوارترین زندان‌ها ایران از نظر تعداد زندانی، و اعمال شکنجه و تجاوز و قتل در آن سخن می‌گوید. بنا بر آمار رسمی این زندان برای ١١٠٠ زندانی ظرفیت دارد، اما بیش از ٥٠٠٠ هزار زندانی، و از این میان صدها زندانی عقیدتی و ده‌ها روزنامه‌نگار و وب‌نگار، را در خود جای داده است
از وضعیت اسفبار این زندان، بارها در گزارش‌های نهادهای بین‌المللی انتقاد شده است، از این میان در آخرین گزارش دبیر اول سازمان ملل از وضعیت حقوق بشر در ایران که در تاریخ ١٢ اگوست ٢٠١٤ منتشر شده است.
Pour vous désabonner de ce groupe et ne plus recevoir d’e-mails le concernant, envoyez un e-mail à l’adresse <iranGroup+unsubscribe@rsf.org>.
آخرین دیدگاه‌ها