امنیتی ها صداقت ندارند و با زمان بازی می کنند / دوبار انتقال مهدی کروبی به بیمارستان در کمتر از یک هفته

 دکتر محمد تقی کروبی در مصاحبه با سحام نیوز از آخرین وضعیت جسمی و روحی مهدی کروبی خبر داد.

آقای کروبی همچنان در ساختمان امن وزارت اطلاعات حبس و زندانی است.

فرزند مهدی کروبی در این مصاحبه ضمن ابراز نگرانی از وضعیت جسمی مهدی کروبی، خبر از دوبارانتقال ایشان به بیمارستان در یک هفته خبر داده و گفته است: “ در هفته گذشته ایشان را دوبار برای درد کمر و انجام پاره ایی از آزمایشات به بیمارستان وزارت اطلاعات بردند و ساعت ها ایشان در بیمارستان بودند. فقط می دانیم غلطت خون ایشان به شدت بالاست و این غلظت بی سابقه بوده و در شرایط سنی ایشان مضر و نگران کننده است. بارها از مسؤولان امنیتی خواسته ایم که پرونده پزشکی شان را در اختیار مان قرار دهند تا مراحل درمانی را زیر نظر متخصصان مورد اعتماد خانواده پیگیری کنیم که چنین نشده است.”

محمدتقی کروبی همچنین در پاسخ به پرسشی درخصوص تغییر مکان آقای کروبی از منزل امن وزارت اطلاعات به منزل شخصی خودشان افزود: “در بهمن ماه سال گذشته امنیتی ها بدون ذکر هیچ دلیلی صریحا گفتند که حاضر به انتقال پدرم به منزلش نیستند اما گفتند حاضرا ایشان را به مکان مسکونی دیگری منتقل کنند. این شرط هم غیر قانونی بود و هم غیر عقلایی، اما مادرم بخاطر شرایط بد مکان حبس پذیرفت. اما مگر با این بدنامی دستگاه امنیتی که در دفتر نماینده مجلس اش دوربین و شنود کار می گذارد کسی حاضر می شود منزلش را در اختیار این مجموعه قرار دهد. کار بسیار سختی بود اما مادرم مصمم شد تا مکانی پیدا کند که نهایتا هم موفق شد. فکر کنم دی ماه سال گذشته آن را به امنیتی ها پیشنهاد کردیم. مقامات امنیتی و تیم های مربوطه در بهمن ماه و اسفند ماه از آن منزل بازدید کردند و گفتند خبر می دهند، از آن روز رفتنه اند تا خبر بیاورند. مشخص بود صداقت ندارند و با زمان بازی می کنند.”

بارها خانواده کروبی از مقامات امنیتی خواسته بودند که اجازه انتقال آقای کروبی به منزل شخصی شان را فراهم آوردند که این خواسته خانواده مهدی کروبی هیچگاه عملی نشد.

این عضو خانواده کروبی در خصوص روحیه آقای کروبی می افزاید: “ایشان تعمدا بارها در ملاقات ها به فرزندان یادآور شدند که روزانه برای انتخاب این مسیر فی سبیل اللهی نماز و سجده شکر به جا می آورند. آری جسم اش بسیار آسیب دیده اما روحیه اش بی نظیر است و من فکر می کنم همین موضوع برای برخی آزار دهنده است . مردی که از خطه زاگرس است همچون زاگرس استوار و سربلند است.”

اکنون تنها چند روز به نهصدمین روز حبس مهدی کروبی، میرحسین موسوی و خانم رهنورد مانده است. این سومین ماه رمضانی است که خانواده این سه زندانی سیاسی، از بودن در کنار والدین خود محرومند. حکومت طی این مدت، سخت ترین فشارها و محدودیت ها را بر خانواده این زندانیان سیاسی اعمال نموده است. ممنوع الخروجی و اخراج از محل کار و نیز تهدید و ارعاب و ضبط اموال؛ تنها بخشی از فشارهایی است که نهادهای امنیتی برای ساکت نمودن صدای اعتراضی فرزندان و خانواده رهبران جنبش، اعمال نموده است.

متن کامل مصاحبه سحام با فرزند دوم آقای کروبی و همچنین اطلاعات تکمیلی پیرامون آخرین وضعیت این رهبر جنبش اعتراضی در ادامه آمده است:

خبری مبنی بر آزادی قریب الوقوع و یا پایان دادن به رفتارهای فراقانونی حکومت نداریم. اما امیدوارم با بازگشت به قانون ودر جهت اعاده اعتماد متقابل میان حاکمیت و مردم شاهد آزادی همه عزیزان دربند باشیم. خوشبختانه حاکمیت با درس گرفتن از وقایع ۴ سال گذشته در انتخابات اخیر حق مردم را محترم شمرد و موجب نشاط و پویایی جامعه و ارتقای سطح کشور در عرصه های بین المللی شد. بدون شک تن دادن امروز حکومت به حق مردم نتیجه ی پیگیری مستمر مردم در ۴ سال گذشته بوده است.

خیر. تاکنون هیج چیز تغییر نکرده. مثلا برادرم، حسین آقا کماکان از ملاقات محروم هستند یا ملاقات سایر فرزندان مطابق گذشته اعمال می گردد. این انتظار در سطح جامعه بوجود آمده و ریشه آن را می توان در شعارهای مردمی دانست که یکبار دیگر در انتخابات بر اصلاحات تاکید کردند و آقای روحانی را به قدرت رساندند و در جشن پیروزی با صدایی بلند در تمام کشور خواستار آزادی رهبران در حبس شدند. آزادی رهبران و فرزندان دلیر و نخبه این کشور از زندان ها خواسته اصلی آنانی است که آقای روحانی را بر کرسی ریاست نشاندند. البته بسیار زود است که از رئیس جمهور منتخب کسی که هنوز بطور رسمی قدرت را در اختیار ندارد انتظار حل و فصل موضوع زندانی ها را داشت. اما اینکه ایشان بعد از بدست گرفتن قدرت اجرایی و با اتکاء به آرای مردم چه می کند موضوع دیگری است. با این وجود باید بگویم که در حال حاضر افسار کار هنوز در اختیار جریان افراطی است که از شوک انتخابات تاکنون بیرون نیامدند. از این بخش نیروهای امنیتی که با کنار گذاشتن نیروهای با سابقه و لایق وزارت از مراکز مختلف به این سیستم تزریق شدند جز اینهم نباید انتظار داشت. ببینید اگر حکومت اینبار به رای مردم آنهم بعد از رد صلاحیت آقای هاشمی تن داد صرفا بخاطر مقاومت رهبران، زندانیان سیاسی و پیگیری مردمی بوده که در ۴ سال گذشته هزینه سنگینی بر دوش حکومت گذاشتند و حاکمان را متوجه این حقیقت کردند که قدرت مبنای مشروعیت نیست. در شریعت اسلامی آموخته ایم که حق گرفتنی است. ستاندن این حق بدون استقامت رهبران دربند و زندانیان سیاسی امکان پذیر نبود.

اشاره درستی کردید. ماه مبارک رمضان امسال سومین ماه صیام پدرم در خانه امن وزارت اطلاعات است. می دانیم که مقامات سیاسی، قضایی و امنیتی کشور بارها به دروغ مدعی شدند که ایشان در حصر خانگی است. خانه ایی که آقایان از آن سخن می گویند مکانی است اداری با حداقل امکانات. نه جایی برای هواخوری روزانه دارد و نه امکانات یک منزل مسکونی ساده را. بدلیل مسائل امنیتی پنجره ها همواره بسته اند و ایرانیت های بلند امنیتی مانع رسیدن نور است. ساختمان قدیمی است و حشرات و سوسک ها میهمانان دایمی پدرم هستند لذا هرازگاهی آنجا را سم پاشی می کنند و در همان محیط بسته ایشان باید تنفس کنند و شاید عارضه های تنفسی ایشان ریشه در همین موضوع داشته باشد. علاوه بر آن تنفس در این مکان برای ایشان هم آزار دهنده است و هم مضر. تصور کنید نزدیک به ۹۰۰ روز پدرم از آفتاب و قدم زدن در هوای آزاد محروم شده. چرایی این موضوع را باید از حاکمیت پرسید. ما موضوع را رسانه ایی کردیم تا همگان بدانند. از اینهمه عناد متعجب ام. شما یک حکومت در دنیا پیدا کنید که بدون طی کردن مراحل قضایی و بدون نظارت نهادی قضایی آمرانه مجازات سلیقه ای بر متهمی به مدت ۹۰۰ روز اعمال کرده باشد. از این باب برای آقایان متاسفم که حتی برای سخنان رسمی خود هم حرمت قائل نیستند.

شما موضوعی را مطرح کردید که در حال حاضر درباره ذکر جزئیات بخشی از آن ملاحظه دارم. درست است در بهمن ماه سال گذشته امنیتی ها بدون ذکر هیچ دلیلی صریحا گفتند که حاضر به انتقال پدرم به منزلش نیستند اما گفتند حاضرا ایشان را به مکان مسکونی دیگری منتقل کنند. این شرط هم غیر قانونی بود و هم غیر عقلایی، اما مادرم بخاطر شرایط بد مکان حبس پذیرفت. اما مگر با این بدنامی دستگاه امنیتی که در دفتر نماینده مجلس اش دوربین و شنود کار می گذارد کسی حاضر می شود منزلش را در اختیار این مجموعه قرار دهد. کار بسیار سختی بود اما مادرم مصمم شد تا مکانی پیدا کند که نهایتا هم موفق شد. فکر کنم دی ماه سال گذشته آن را به امنیتی ها پیشنهاد کردیم. مقامات امنیتی و تیم های مربوطه در بهمن ماه و اسفند ماه از آن منزل بازدید کردند و گفتند خبر می دهند، از آن روز رفتنه اند تا خبر بیاورند. مشخص بود صداقت ندارند و با زمان بازی می کنند. جالب اینکه همان فرد مسئول دو روز پیش بعد از غیبت صغری اش پیش پدرم رفته و همان سناریوی و یا بازی گذشته را تکرار کرده و گفته خانواده جایی مناسب پیدا کنند تا پس از تائید سیستم امنیتی آن محل اجاره شود تا شما منتقل شوید. پدرم به این فرد پاسخ دادند که من یک منزل دارم و آن در جماران است. اگر حکومت پس از دو سال و نیم هنوز مدعی حبس خانگی من هست، پس من را به منزل ام منتقل کنید، در غیراینصورت من زندانی حکومت ام و هر مکانی که حکومت می خواهد من را حبس کند.

ببینید من نگفتم حکومت بلکه گفتم یکی از مقامات ارشد اطلاعات که مسئولیت حبس پدرو مهندس بر عهده اوست.

از شرایط جسمی آقای کروبی بگویید. شنیدیم چند روز پیش آقای کروبی را به بیمارستان برده بودند. آیا این خبر درست است؟

در ۳۰ ماه حبس ظالمانه حکومت پدرم ناراحتی تنفسی، ریوی و گوارشی پیدا کردند که بواسطه پیگیری مستمر خانواده و همکاری پزشک محترم وزارت اطلاعات مراحل درمانی در حال پیگیری است. در این مدت مشکلات عدیده ای داخلی برای ایشون بوجود آمده که از آنجمله می توانم به کاهش وزن، غلظت خون وبی اشتهایی وچربی بالا درخون اشاره کنم. اخیرا هم دیسک کمرشان بطور جدی موجب ناراحتی شان شده. در هفته گذشته ایشان را دوبار برای درد کمر و انجام پاره ایی از آزمایشات به بیمارستان وزارت اطلاعات بردند و ساعت ها ایشان در بیمارستان بودند. فقط می دانیم غلطت خون ایشان به شدت بالاست و این غلظت بی سابقه بوده و در شرایط سنی ایشان مضر و نگران کننده است. بارها از مسؤولان امنیتی خواسته ایم که پرونده پزشکی شان را در اختیار مان قرار دهند تا مراحل درمانی را زیر نظر متخصصان مورد اعتماد خانواده پیگیری کنیم که چنین نشده است.

امیدواریم هرچه سریعتر حکومت با تمکین از قانون زمینه اعمال این امر بدیهی را فراهم کند. پزشکان دستگاه امنیتی بارها به زندانبانان و مقامات امنیتی توصیه کردند که شرایط نگهداری پدرم را تغییر دهند اما ظاهرا آنان که تصمیم گیر هستند بر مجازات ایشان به این شیوه اصرار دارند. البته لازم می دانم به این نکته اشاره کنم به تعداد انگشتان یک دست در دوران این حبس آقایان بدنبال توصیه پزشکان، پدرم را برای ساعاتی که بتواند آفتاب ببیند و هوای تازه استنشاق کند بیرون برده اند. همچنین متهعد ام از پزشک محترم وزارت اطلاعات که پدرم همواره از او به عنوان فردی فهیم و متدین یاد کرده اند تشکر کنم.

روحیه ایشان مثل همیشه عالی و استوار است. کسیکه در اوج جوانی به همراه پدرش مرحوم آیت الله شیخ احمد کروبی در مبارزه بوده و بعد از انقلاب با عشق برای خانواده های شهدا کار کرده و بعنوان یک روحانی و سیاستمدار وکالت مردم در مجلس را بر عهده داشته و در کسوت رئیس مجلس در تقنین قوانین همواره طرف مردم را گرفته و از تکلیف ملی و دینی خود در امر به معروف و نهی از منکر حکومت کوتاهی نکرده و به جای عافیت طلبی ابوذر گونه از حقوق مردم سخن گفته، آیا جز این می توان انتظار داشت؟ ایشان تعمدا بارها در ملاقات ها به فرزندان یادآور شدند که روزانه برای انتخاب این مسیر فی سبیل اللهی نماز و سجده شکر به جا می آورند. آری جسم اش بسیار آسیب دیده اما روحیه اش بی نظیر است و من فکر می کنم همین موضوع برای برخی آزار دهنده است . مردی که از خطه زاگرس است همچون زاگرس استوار و سربلند است.

اکنون با محرز شدن تمامی پیشبینی های رهبران جنبش اعتراضی، در خصوص فساد، ناتوانی و ناتدبیری دولت احمدی نژاد و نیز جنایت برخی مسئولان در ماجرای کهریزک و همچنین رای “نه” مردم به تندروی ها و سیاست های ۸ سال گذشته کشور؛ حکومت چه بهانه و دلیلی برای تداوم حبس آقایان کروبی و موسوی دارد؟ آیا هنوز می توان گفت که حکومت صدای مردم را نشنیده است؟

در این باب صحبت بسیار است اما اجازه دهید تنها به این نکته بسنده کنم که اگر حکومت می خواهد مشکل انزوا و تحریم های بین المللی را حل کند راهی جز آشتی با مردم خود ندارد. حکومت های ضعیف که فاقد پایگاه در نزد مردم خود هستند اگرچه به ظاهر در داخل قدرتمند اند اما در عرصه های بین المللی ضعیف و آسیب پذیر هستند و بعضا مجبور به تن دادن به امتیازهایی می شوند که در آن منافع ملی برای دوام و بقایی ناپایدار قربانی می گردد. در سال ۸۴ وقتی آقای احمدی نژاد را با تقلب در کاسه نظام گذاشتند بسیاری از عقلا بر این باور بودند که او پوست موزی است زیر پای نظام. کافی است شرایط امروز کشور و جایگاه اشخاص حقیقی و حقوقی نظام را با ۸ سال پیش قیاس کنید و ببینید این انتخاب تحمیلی که با توجیه یکدست کردن قدرت اتفاق افتاد چه فاجعه ای برای کشور درست کرد و چه بلایی بر سر کشور آورد.

داستان ۴ سال پیش و انذار های صریح آقای کروبی و نیز مهندس موسوی بر کسی پوشیده نیست. همه آنچه گفتند تحقق پیدا کرد و امروز به اذعان خود اصول گرایان کشور در بدترین شرایط تاریخی خود قرار دارد. ببینید در مناظره ها اصول گرایان بر چه ویرانی هایی صحه گذاشتند. ۷۰۰ میلیارد درآمد نفتی داشتیم و این وضع کشور است، سخنان و وعده های نامزدهای سال ۸۴ را با سخنان و وعده های نامزدهای ۹۲ قیاس کنید تا ارثیه شوم ۸ سال گذشته را بهتر درک کنید. در این ۸ سال منابع مادی و معنوی کشور غارت و ویران شد. ان شاالله به زودی آمارهای جالبی از چیاول اموال بیت المال به اسم دور زدن تحریم ها توسط اشخاص حقیقی و حقوقی خواهیم شنید. با این حال دوست دارم همچون مردم ام بویژه جوانان خوشبین و امیدوار باشم. معجزه حضور مردم و تمکین حکومت نسبت به اراده مردم زمینه احیای جایگاه کشور را فراهم کرده که این امر بدون تغییر نگرش ماهوی درون حاکمیت امکان پذیر نخواهد بود. آزادی رهبران و زندانیان و جبران خسارات از قربانیان، قدمی است که می تواند کشور را در مسیر عقلانیت قرار دهد.