زن کُشِی وآبرو هایی که با خون آبیاری می شوند
رومینا دو ساله بود که لایحه حمایت از کودکان تدوین شد، رومینا ۱۳ساله شد، کُشته شد اما هنوز لایحه “حمایت از حقوق او” قانون نشده است.
درهمین ماه های آغازین سال ۱۳۹۹ نام رومینا هم مانند سارینا، هوژان، فرشته، زعفران، نازنین، زبیده، سارا، هاجره و… در فهرست قربانیان قتل های ناموسی جا گرفت و فراموش میشود، عزیزانی که به جرم “بی آبروئی” کُشته می شوند و با مرگشان دولتی را ” بی آبروتر” می سازند.
بر اساس آمار سال ۱۳۹۲، رومینا اشرفی اولین کودک قربانی قوانین ضد زن و ضد کودک نیست بلکه۲۰ درصد از قتل ها با انگیزه های ناموسی و منکراتی بوده ست که اهالی استان های استان خوزستان، فارس، آذربایجان شرقی، ایلام، کرمانشاه، سیستان و بلوچستان و آذربایجان غربی بیش ازهمه متحمل این رنج و عقب مانده گی شده اند.
قاتلی که اکنون در شهر می چرخد، سال۹۵ ، با اسلحه شکاری دخترش را به دلایل ناموسی و قومی، در مقابل دانشکده پرستاری خوی کُشت و هفته بعد به پاس پاکسازی ناموس و بازیابی آبرو با حضور در نماز جمعه توسط امام!!جماعت از او تجلیل شد.
مشهد: مرد کریستالی سی ساله گلوی همسرش، نازنین 25ساله را به طرز فجیعی برید و ادعایش این بود : پرونده اش را بستم! زنم به من بها نمیداد، او آبروی مرا برده بود. و افتخارش اینکه: من هم در خواب طوری گلویش را بریدم که تیغه چاقو شکست.
«هاجره حسینبُر»، زن بلوچِ ساکنِ شهر «گشت»، جائی که خانوادهها بطور جمعی زندگی میکنند و پس از ازدواج ، زن یک نفر نیستی، تو کنیز بی دستمزد یک طایفه ای، اینجا هر مردی دلش خواست زنش را میکُشد و بعد هم میگوید برای ناموس کُشته است. هم برای خود آبرو و بهانه قتل آماده میکند، هم آبروی همسر و خاندانش را به باد میدهد، بعد با سرِ بالا، توی محله میچرخد و بخاطر خوش غیرتی تمجید میشنود و اینست سرنوشت هاجره که ۱۶ سالگی شوهرش دادند، ۱۸ سالگی مادر شد و ۲۰ سالگی با شکنجه جان داد و تا ابد از کتکهای شوهرش آسوده شد.
۲ سال پیش هم مردی در شهرستان سیب و سوران استان سیستان و بلوچستان همسر و نوزاد ۸ ماهه اش را کُشت و اجساد تکه تکه آنها را به رودخانه ریخت، دختر بزرگ خانواده هم که شاهد این ماجرا بود روانی شده و سر به بیابان گذاشت.
در قلب شهر تهران و خیابان ستارخان مرد ۷۸ ساله ای اعتراف می کند که از توصیه های پزشکی همسرم خسته شدم و از اینکه مدام نگران من بود و می گفت باید مراقب سلامتی ات باشی، روز حادثه هم سر همین مسئله دوباره مرا عصبانی کرد من هم با چاقوی آشپزخانه چند ضربه ای به او زدم، نتیجه:همسر ۶۹ ساله توسط شوهرش به قتل رسید
رومینا فقط قربانی پدر بیمار یا عشق غیر قانونی یا ماموری که او را به قربانگاه برد و یا قانون و قاضی نیست، رومینا قربانی سیستم زن کُشِ مردسالار و پدر سالار است که قرنهاست هر روز دختری را به دنیا میآورد تا قربانی کند، رومینا در اعلامیه ترحیم فرزند گرامی قاتلش است، در آگهی ترحیم نیز نام هیچ زنی نباید باشد، اعلامیه ترحیم شهادت میدهد که رومینا فقط پدر، پدربزرگ، برادر، عمو و دایی دارد طبق این اعلامیه رومینا حتی مادر هم ندارد، این اعلامیه می گوید زن ها وجود ندارند.
در این اعلامیه کربلایی رضا وسیله ای برای مشیت الهی است، مجلس ترحیم نیز در خانه قاتل برگزار می شود، در قتلگاه!؟.
گویاترین کلمه”ضمنا” است که در انتها آمده است، در کلیت دولت جمهوری اسلامی ایران شخصیت وجودی زن و حضوراو ” ضمنی” است و تا چنین است رومینا ها کشته و قربانی این دیدگاه خواهند شد.
قوانینی که از خشونت خانگی و قتل ناموسی تا کودک آزاری و کودک همسری را مجاز میشمارد یا تسهیل می کند متعلق به قرن بیست و یکم نیست، قوانینی که رابطه مستقیم با ترویج فرهنگ خشونت و دیگر کشی دارد مثل مواد ۳۰۱ و ۳۰۲ قانون مجازات اسلامی.
صبا کرد افشاری دختر ۱۹ را به جرم پیادهروی بدون حجاب به ۲۴ سال زندان محکوم میکنند ولی آقای محمدعلی نجفی که زن خود را با شلیک چند گلوله به قتل رسانده است، به جرم قتل عمد و نگهداری غیرقانونی اسلحه به ۶سال زندان محکوم میشود که این حکم هم برای تجدیدنظر به دیوان عالی کشور ارسال شده است.
در مجازات سقط جنین، دیه به کروموزوم ربط ندارد بلکه وابسته به شکل ظاهری آلت تناسلی است: بعد از هفته شانزدهم بارداری، اگر جنین پسر باشد دیۀ کامل، اگر دختر باشد دیه نصف، اگرجنسیت مبهم بود سه چهارم دیه چون امکان دارد پسر باشد پس حقوقش از جنین دختر بیشتر است.
هدف پنجم سند ۲۰۳۰ یونسکو از دستیابی به تساوی جنسیتی و توانمندسازی تمام دختران و زنان و پایان دادن به همه اشکال تبعیض علیه زنان و دختران در همه جا و ریشهکنی همه انواع خشونت علیه زنان و دختران همچنین ریشهکنی همه اقدامات زیانبار مانند ازدواج کودکان سخن میگوید و کبری خزعلی، نماینده شورای عالی انقلاب فرهنگی و نماینده مردم!!! در مجلس یازدهم می گوید: پرداختن به مسئله کودکهمسری اشتباه است .
ما فعالان حقوق بشر ضمن رَدِ هرگونه مجازات اعدام، براین موضوع تأکید داریم که نباید تفاوتی بین مجازات زنان و مردان و پدران و مادران قاتل وجود داشته باشد، باید قوانینی که مجوز فرزندکشی و دیگر کُشی را به افراد میدهد در ایران و جهان هر چه سریعتر ملغی گردد.
ما فریاد میزنیم: ای پدران، پسران، برادران و ای مردان جهان، زن شما مایملک شما نیست، دختر شما دارایی شما نیست، زن و دختر یک شخصیت مستقل هستند یک انسان، او با شما که خود را جنس برتر می دانید برابر است.
۱۲۸۸
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی اتریش
آخرین دیدگاهها