آتش بی تدبیری، بی توجهی، سهل انگاری و فقدان مدیریتی خردمندانه، دامنگیر طبیعت پهناور ایران
آتشی خانمان سوزو ویرانگر که شعله های سوزان آن فراتر از ۴۰ سال است بخش های مختلف این سرزمین غنی را در خود فرو می بلعد، یک روزآتش جنگ و روز دگر آتش حضور سیستمی خودکامه و بی تدبیر، آتشی که متاسفانه سالهاست در پرتو مدیریت مسئولان غیر مسئول تجربیات تلخ آن را در جای جای کشورمان آزموده ایم، آتشی که صدها گونۀ گیاهی و جانوری نادر در میان شعله های آن سوختند، آتشی که سالهاست شاهد و نظاره گرلهیب های آن درجنگلهای ایرانیم، جنگلهایی با قدمت و پوشش گیاهان و جانورانی بسیار ارزشمند که گاه خسارت های وارده به آن هرگز قابل جبران نخواهد بود تا بدانجا که بر اساس نظرکارشناسان این آتش سوزی ها که یکی از بدترین فاجعه‌های زیست محیطی ایران را رقم زده است، شرایط تغییر پوشش گیاهی منطقه را هم می تواند فراهم سازد که خود آثار منفی بسیاری را برجای خواهد گذاشت.
اتفاقات زنجیروار سالهای اخیر موید این است که جنگلهای ایران درشرایط بسیار بحرانی به سر میبرند چرا که تعداد دفعات حریق هر سال بیشتر ازسال گذشته به ثبت می رسد، براساس آمارهای موجود از سال ۱۳۹۶تا تابستان سال جاری ۱۶۸فقره حریق در حوزه جنگلهای ایران ثبت گردیده که هزاران هکتار از منابع طبیعی و جانوری از شمال تا به جنوب و از شرق تا غرب کشور را شامل می شود، آماری که توسط مسئولان و متولیان دولتی انتشار یافته و براساس تجربه فاقد دقت و صحت در ارقام اعلام شده است اما خود گواهی است برعمق فاجعه محیط زیست کشور و عدم ارایه راهکاری برای پیش گیری از تکرارهای بی پایان چنین تجربیاتی.
بگفته سید محمد موحد، نمایندۀ مردم کهگیلویه در مجلس، این آتش سوزی یک فاجعه زیست محیطی تمام عیار است وخسارت هایش در حدی نیست که بتوان آن را به سادگی ارزیابی کرد زیرا هم گونه‌های گیاهی و حیات وحش، هم جنگل‌ها و مراتع تا حد زیادی از بین رفته اند، انواع درختان از جمله بلوط، بادام، زالزالک و گیاهانی چون خارشتر، یونجه وحشی، گون، اسپند، شیرین بیان، آویشن، برنجاس و گل‌های مختلف و حیواناتی چون پلنگ، کاراکال، بز، جوجه تیغی، گرگ، کفتار، انواع روباه، و پرندگانی مانند شاهین، بحری، کبک، تیهو، انواع کبوتر، خانواده گنجشک‌سانان، خانواده کهرکلی، هدهد، دارکوب، خانواده سارگپه، خانواده عقاب‌ها، بازها، کلاغ، جغد شاخدار و جغد ماهیخوار، از سنجاب‌هایی نیمه سوخته ی در حال فرار تا پرندگانی که نتوانسته‌اند از محاصره آتش بگریزند، زاگرس با طبیعت بی نظیرش در میان شعله های آتش می سوزد و دود می شود اما هیچگونه واکنشی در عملکرد مسئولان دیده نمی شود، هکتارهکتار جنگل است که می سوزد بی آنکه خم به ابروی مسئولان بیاورد حتیآتش سوزی جنگلهای زاگرس درخردادماه امسال، آتشی که گستره آن دامنه ی جنگلهادر استانهای کهگیلویه و بویراحمد، کرمانشاه، خوزستان، بوشهر، فارس، لرستان و بهاباد در استان یزد را درنوردید و تا تهران ادامه یافت بیشتر بدانیم:
یک ششم مساحت جنگلهای زاگرس طی چند دهه اخیر و به دلایل گوناگون از بین رفته‌است و آمارها بیانگر فقط ۷۵ فقره آتش‌سوزی در جنگلهای استان کهگیلویه و بویراحمد در سال ۹۵ است که در این آتش‌سوزی‌ها ۹۵۰ هکتار از جنگلهای کهگیلویه وبویراحمد در آتش سوخت، درسال۹۶ نیز تا پایان آذرماه،۱۱۰ آتش‌سوزی در جنگل‌ها و مراتع استان رخ داد و در نهایت، ۷۰۰ هکتار از جنگلهای استان در آتش سوخت. در سال ۹۸ هم ۳۶۴ هکتار از جنگل‌ها و مراتع استان دچار آتش‌سوزی گردید و تاسفبار اینکه بگفته مدیرکل حفاظت محیط زیست کهگیلویه و بویراحمد، عامل انسانی سبب اکثرا آتش‌سوزی‌ها را در سال گذشته بوده است.
فاجعه بارتر ،آتشی است که به جان بلوطستان های بی‌رمق زاگرس افتاده است بلوطستان هائی که به سبب ابتلابه نوعی نازایی آسیب پذیری آنها دو چندان است و به گفته کارشناسان و به دلایل متعدد بلوط‌ها نمی‌توانند روند طبیعی گسترش خود را ادامه دهند درختانی که حدود ۵۵۰۰ سال پیش کاشته شده و حدود ۴۱ درصد از جنگلهای ایران را تشکیل می دهد، هر درخت بلوط حدود ۵ سال طول می‌کشد تا۷۰ سانت رشد کند و بعد از ۴۰ سال میوه می دهد،ازاینرو نابودی آنها هم احتمالا هیچ وقت جبران نمی‌شود.
مسعود منصور رئیس سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور، در گفتگو با روزنامه جام جم، اعلام کرد که عدم اعزام بالگردهای آب پاش به علت بدهی های قبلی این سازمان به وزارت دفاع، عامل اصلی ادامه یافتن آتش سوزی در جنگلهای خائیز و قربانی شدن محیط زیست بوده است، پیشتر علی عباس‌نژاد فرماندۀ یگان حفاظت سازمان جنگل‌ها اعلام کرده بود که «وزارت دفاع از دو سال گذشته و به دلیل تامین نشدن بودجه، بالگردهای اطفای حریق را در اختیار این سازمان قرار نمی‌دهد».
آیا« عامل انسانی»، همان مسئولان بی تدبیر و بی کفایتی نیستند که موجب این آتش سوزی ها شده اند؟
یادآور می شویم هدف۱۵سند۲۰۳۰یونسکو را:حفاظت، بازیابی و ترویج استفاده پایدار از اکوسیستم های زمینی، مدیریت پایدار جنگل ها، مبارزه با بیابان زایی، متوقف و معکوس نمودن فرسایش زمین و توقف از بین بردن تنوع زیستی وظیفه ی تمامی دولت هاست.
۱۳۲۵
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی ایالت نوردراین وستفالن
آخرین دیدگاه‌ها