پیروان اهل سنت در ایران زیر فشار مضاعف
ایجاد ترس، وحشت و مزاحمت با سلاح گرم، تخریب و یا غصب اماکن مذهبی، مسدود کردن حسابهای بانکی، ضبط اموالِ پیروان اهل سنت در دولت جمهوری اسلامی ایران به یک فاجعه و بحران تبدیل شده است.
پیروان اهل سنت در ایران علیرغم مسلمان بودن شرایط مشابهی با پیروان سایر ادیان دارند، آنان نیز از تصاحب مسئولیتهای کلان مدیریتی کشوری و لشگری و نیز بهرهمندی برابر از فرصتها و امکانات محروم هستند، همچنین با موانع و محدودیتهای جدی برای تبلیغ باورهای خود و بجا آوردن مناسک مذهبی خود از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران روبهرو هستند.
با وجود به رسمیت شناختن این دین در قانون اساسي کشور، باز هم شاهد تبعیض دینی و انواع ظلم و تعدی نسبت به حقوق اهل سنت و پیروان سایر اديان هستیم. با آسیب رساندن و ایجاد رعب و وحشت و عدم آزادی مذهبی، امنیت و آرامش جامعه اهل سنت سلب شده است.
موارد نقض حقوق پیروان اهل سنت در آغاز سال ۱۴۰۱ به عنوان نمونه نام میبریم.
تخریب اماکن مذهبی : ۲۳ فروردین ماه ۱۴۰۱ ، نمازخانه (نبی رحمت) بدون ذکر دلیل و اخطار قبلی با ماشین های سنگینی توسط مامورانی که به همراه نیروهای منابع طبیعی در محل حضور داشته اند، تخریب شد.لازم به ذکر است که ارتباطی میان این نمازخانه چندین ساله، با منابع طبیعی مشاهده نمی شود.
تغییر کاربری مساجد تاریخی و نمادین : فروردین ۱۴۰۱ ، مسجد رنگونیها، که معماری به سبک شبه قاره هند با گچبریهایی زیبا و برجسته و آرایههایی سیمانی و منحصربه خود دارد، توسط مسئولان جمهوری اسلامی ایران، به مکانی برای نمایشگاه های هنری و فرهنگی و همچنین مرکز ارائه آثار سپاه و بسیج تبدیل شده است تا این عمارت شبیه به هر چیزی باشد به غیر از یک مسجد متعلق به اهل سنت.
تیر اندازی به روحانیان اهل سنت : نیروهای نظامی در ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ به سمت خودروی روحانی بلوچ آقای عبدالمجید اسماعیل زهی برادر خانم مولانا عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان، در حالی که به همراه فرزند خود در حال تردد از دشت سمسور در شهرستان ریگان استان کرمان، جهت رفتن به سمت زمین کشاورزی خود بوده، تیراندازی کرده اند.
چنین تیراندازی هایی قبلا برای آقایان مولوی محمد یوسف ارباب، مولوی عبدالوهاب میرانزهی و محمد صالح میرانزهی اتفاق افتاده بود و این مورد استثنایی نیست.
متاسفانه در شهرهای بزرگ کشور مثل اهواز، اصفهان، تبریز، مشهد و دیگر شهرها جامعه اهل سنت آزادانه نمی توانند نماز بخوانند و به تعلیم فرزندان خود مشغول باشند.
اهل سنت معتقد است که حق مردم باید رعایت شود و کسی به خاطر مذهب از حقوقش محروم نشود، زیرا رعایت حقوق ملت باعث اتحاد و نزدیکی میشود.
در اصل ۲۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برابری تمام شهروندان ایرانی بر اساس موازین اسلام مورد تأکید قرار میدهد. با این حال در کنار سایر پیروان ادیان در ایران که این ماده اساسی نتوانسته برابری آنان را در بیش از 4 دهه گذشته در برخورداری از حقوق شهروندی تضمین کند. همچنین اصل ۲۳ همین قانون تفتیش عقاید را ممنوع کرده و تاکید نموده هیچکس را نمیتوان به صرف داشتن عقیدهای مورد تعرض و موُاخذه قرار داد.
ما فعالین حقوق بشر ضمن محکوم نمودن عملکرد دولتمردان جمهوری اسلامی ایران خواستار خاتمه دادن به آزار و اذیت اهل سنت و دیگر پیروان ادیان و همچنین آزادی عمل پیروان کلیه عقاید و اندیشه ها می باشیم.
یاد آور میشویم : سرکوب دگراندیشان مذهبی در ایران ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله مواد ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۸میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی میباشد که بر حق ذاتی هرفرد مبنی بر تغییر و انتخاب دین و انجام مناسک مذهبی بدون ترس و تبلیغات مذهبی را برای افراد بدون محدودیت تاکید و آزاد دانسته است. ضمناً ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز بر عدم سرکوب افراد بر مبنای آزادی بیان و عقیده تاکید شده است. با توجه به مفهوم اصل آزادی بیان، عقیده هر انسانی محق است تا به هر طریق ممکن بتواند عقاید نظریات و دیدگاههای خود را بدون ملاحظات مرزی و به هر شکل ممکن منتشر کند.
۱۴۷۸
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان
آخرین دیدگاهها