اطلاعیه ۱۵۶۷کمیته دفاع از حقوق کودک و نوجوان با موضوع جنبش دانش آموزی ۱۴۰۱ ایران

جنبش دانش آموزی ۱۴۰۱ ایران همبستگی دانش ‌آموزان با اعتراضات سراسری در ایران

در اعتراضات سراسری زن، زندگی، آزادی ۱۴۰۱ که منجر به کشته شدن بیش از ۵۰۰ نفر از هموطنان شد، آنچه در میان این جنایت پنهان ماند تعداد بازداشت شدگان، و بخصوص بازداشتیهای کودک بود.

چیزی که این اعتراضات را با سایر اعتراضات در ایران متفاوت میکرد اعتصاب و اعتراض دانش آموزان در مدارس سراسر ایران بود که ضربه بزرگ و هشدار جدی به دولت، سرکوبگران و ماموران امنیتی وارد نمود.

تا جایی که ماموران امنیتی با حمایت برخی از مدیران مدرسه به دانش آموزان و خانواده های معترض حمله کرده و آنها را مورد ضرب و شتم، زخمی، بازداشت و شکنجه قرار دادند.

به طور نمونه در تهران، پرند، اسلام شهر، قلعه حسن خان، شهر قدس، اراک، رشت، بوکان و در خیابانهای ولی عصر، میدان هروی، تهران پارس، امیر آباد، تجریش در تهران و شهرهای کرج، اصفهان، همدان، سنندج، رفسنجان، خرم آباد، ارومیه که ۹۰ درصد این موارد، مدرسه دخترانه بود، ازجمله شهرهایی بودند  که دختران دانش ‌آموز دست به اعتصاب و اعتراض زده و بر علیه دولت شعار سر دادند.

حملات پیاپی ماموران به مدارس برای سرکوب و ایجاد ترس دانش آموزان ۲۲ مهر۱۴۰۱ حمله به دبیرستان شاهد اردبیل.۱۰دانش آموز زخمی و ۷ دانش آموز بازداشت، انتقال به بیمارستان فاطمی.

کانون حقوق بشر ایران در ۲۰ آبان ۱۴۰۱ اعلام کرد که دستکم ۵۴ کودک زیر ۱۸ سال در قیام سراسری مردم ایران توسط مأموران امنیتی جمهوری اسلامی کشته شده‌ اند.

سازمان جهانی یونیسف در بیانیه‌ ای ضمن ابراز نگرانی شدید با خانواده کشته ‌شدگان ابراز همدردی کرد.

بازی با جان کودکان به خاطر اهداف جمهوری اسلامی در ایران به وسیله حملات شیمیایی

از دیگر حربه های دولتمردان جمهوری اسلامی ایران برای سرکوب دانش آموزان، حملات شیمیایی سازمان یافته بود.

این جنایت از۹ آذر ماه سال۱۴۰۱ در یک دبیرستان دخترانه در قم آغاز شد. از ابتدای آذر دست کم ۷۰۶۸ دانش آموز تحت تاثیر حملات سازمان یافته با مواد مسموم کننده قرار گرفته اند اما به گفته فعالین حقوق بشر و برخی نهاد های حقوق بشری، آمار این حملات بسیار بالاتر از این مقدار بوده است.

حملات شمیائی در بیش از ۷۰۰ مدرسه، و در بیش از ۱۶۰ شهر سراسر ایران رخ دادند.

اما در این بین دولت و نهادهای امنیتی هیچ واکنشی از خود نشان نداده و تنها دلیل این حملات را بزرگ نمایی و تمارض  دانش آموزان دانست و خبرهای منتشر شده در این ارتباط را کار رسانه های معاند و افراد ضد نظام خارج از کشور خواند.

به گفته مقامات مختلف جمهوری اسلامی ایران در وزارت بهداشت، مجلس و بعضی دکترانی که نمیخواهند نامشان فاش شود، تعداد دانش آموزان مسموم شده را تا اسفند ۱۴۰۱ بین ۵ تا ۱۳ هزار نفر اعلام کردند که متاسفانه حداقل پنج کودک بنامهای کارو پشابادی، فاطمه رضایی، اسرا پناهی، نیما شفیق، یک دانش آموز دیگر در تهرن جان خود را از دست دادند.

اما دولتمردان جمهوری اسلامی ایران همچنان دست از سرکوب دانش آموزان نکشیده و این روند را در سال تحصیلی ۱۴۰۲ از روز ۱۵ مهر آغاز نموده تا جاییکه  ۷ آبان ماه، ۶۷ دانش آموز دختر هنرستان کوثر زنجان نیز به دلیل مسمومیت در بیمارستانها بستری شدند. همچنین ۱۰ آبان یک دبستان دخترانه در روستای رسول آباد بغدانیه در شهرستان ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان هدف حمله شیمیایی قرار گرفت.

به گفته آقای محمدرضا هاشمیان فوق‌تخصص بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان مسیح دانشوری، مواد شیمیایی ترکیبی از N2و N2oاست. موقع انتشار گاز بوی تخم مرغ  میداده، این بو در گازهای حاوی سولفور به مشام میرسد و بوی نارنگی گندیده یا وایتکس گاز دار است . “هر کدام از این بوها نشان دهنده نوعی گاز سمی است

عوارض مواد شیمایی: برخی موارد التهاب قرمزی و ورم در ناحیه سر و گردن دلیل آن آنافیلاکسی است. اغلب سرگیجه ،حالت تهویه، ورم نای، زجر تنفسی، بی‌حسی عضلانی یا فلج موقتی، در مقدار دوز بالا اگر باشد مشکلات کلیوی و ریوی را همراه دارد.

ما فعالین حقوق کودک و نوجوان سرکوب اعتراض ها و حملات شیمیایی به مدارس ایران را شدیدا محکوم نموده و با استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر بخصوص ماده ۳: حق حیات برای همه، ماده ۵:شکنجه ممنوع، ماده ۸: رعایت حقوق انسانی توسط قانون، ماده ۱۹: حق آزادی بیان، ماده ۲۰: حق آزادی تجمع و تظاهرات، ماده ۲۲: حق امنیت اجتماعی، دولت جمهوری اسلامی ایران را عامل اصلی این جنایات دانسته و خواستار توقف از هرگونه خشونت علیه کودکان و ایجاد بستر مناسب برای رشد و پرورش کودکان در ایران هستیم.

۱۵۶۷

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

کمیته دفاع از حقوق کودک و نوجوان