به نام عدالت، آزادی و انسانیت
۲۰ ژانویه روز جهانی مذهب، بار دیگر فرصتی فراهم شده تا جهان بر اهمیت احترام به آزادی عقیده و ایمان تأکید کند. این حق اساسی، که در اعلامیه جهانی حقوق بشر و اغلب قوانین اساسی کشورها به رسمیت شناخته شده است، باید برای همه انسان‌ها محفوظ باشد. با این حال، در ایران، حقوق دگر اندیشان دینی به طور مداوم نقض و تحت شدید ترین فشارها قرار دارند.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، وعده‌هایی برای حفظ حقوق و احترام به شأن دگر اندیشان مذهبی داده شد، اما در عمل، این وعده‌ها محقق نشدند. قوانین و سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران، به جای تأمین حقوق برابر، زمینه‌ساز تبعیض و سرکوب سیستماتیک علیه آنها شد.
تبعیض قانونی: در قوانین جمهوری اسلامی ایران تناقضات متعددی در رابطه با حقوق پیروان سایر ادیان مشاهده می‌شود. از دیدگاه قانونی، شهروندان تنها زمانی از حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی و سایر حقوق بهره‌مند می‌شوند که این حقوق با موازین اسلامی سازگار باشد.
علاوه بر این، قانون مجازات اسلامی کیفرهایی تحت عنوان حدود شرعی، از جمله قطع عضو، شلاق و سنگسار، تعیین کرده است.
همچنین، این قانون تبلیغ ادیان دیگر توسط غیرمسلمانان یا دعوت مسلمانان به پذیرش دینی دیگر را به‌عنوان محاربه (“دشمنی با خدا”) و سب‌النبی (“توهین به پیامبر یا اسلام”) تلقی می‌کند که بر اساس ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی مجازات آن اعدام است.
ماده ۸۸۱ مکرر قانون مدنی ایران، تبعیض مذهبی را رسمی کرده است: کافر از مسلم ارث نمی‌برد. این قانون به طور آشکار، تبعیض ساختاری علیه غیرمسلمانان را ترویج می‌دهد.
بر اساس اصل ۱۱۵ قانون اساسی ایران تاکید دارد که افراد واجد شرایط برای ریاست جمهوری مبایست : ایرانی الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوی، مومن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور باشد و با توجه به اصل ۱۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که تنها مذهب رسمی کشور را اسلام و مذهب جعفری اثنی عشری می‌داند، پیروان سایر ادیان شرایط کاندیداتوری برای ریاست جمهوری را ندارند
نقض آزادی مذهبی:
بر اساس ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر کس حق آزادی فکر، وجدان و مذهب دارد. اما در ایران، پیروان سایر ادیان با سرکوب و موانع قانونی و اجتماعی بسیاری مواجه هستند: پیروان سایر ادیان اغلب از برخی حقوق شهروندی خود مانند اشتغال و مشارکت سیاسی و حتی در برخی موارد تحصیل محروم هستند شهادت غیرمسلمانان در دادگاه‌ها اغلب پذیرفته نمی‌شود. قوانین مربوط به ارتداد، آزادی تغییر مذهب را نقض می‌کنند.
ما فعالین حقوق بشر، با استناد به اعلامیه های جهانی حقوق بشر بخصوص ماده ۲ : (عدم تبعیض) ماده ۶ : (ارزش انسانی در همه جا ) ماده ۷ : (همه در برابر قانون مساوی هستند) ماده ۹ : (عدم توقیف،حبس یا تبعید غیرقانونی) ماده ۱۰ : (حق محاکمه قانونی برای همه) ماده ۲۱ : (حق دموکراسی) جمهوری اسلامی را در نقض حقوق پیروان سایر ادیان به شدت محکوم نموده و خواستار اجرای عدالت برابر برای باورمندان مذهبی و همچنین بازبینی در مفاد قانون اساسی برای آنان هستیم و از فعالان حقوق بشر و نهادها و سازمان های حقوق بشری میخواهیم که در برابراین تبعیض،سکوت پیشه نکنند و صدای باورمندان مذهبی ایران باشند.
۱۶۱۳
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان
آخرین دیدگاه‌ها